ANLAYIŞ

Bazı insanları anlamakta hep güçlük çekmişimdir ama eminim ki onlar beni anlamakta daha çok zorlanıyorlardır. Hayatın bir paradoksu da bu değil midir zaten?

Kendimi yazmak zorundaymış gibi hissettiğim zamanlarda saçmalıyorum en çok, ne neden bu zorunluluğu hissettiğimi biliyorum ne de neden yazdığımı. Ama hep bir kitap yazma hayalim vardı, en çok cinayet senaryolarından hoşlanıyorum, kimin yaptığı belli olmayan sizin anladığınızı sandığınız ama sonunda hiç tahmin etmediğini birinin sürpriz yumurta olarak karşınızda çıktığı türden senaryolardan. Böyle bir şeyler yazmak istiyorum, başlıyorum ama bir türlü devam ettiremiyorum. Nasıl yapabilirim ki, aklıma sürekli yeni yeni fikirler geliyor, biri bitmeden diğerine başlıyorum, sonra diğerine, sonra diğerine derken yarım kalmış hikayelerle dolduruyorum ömrümü, sonra bir bakmışım 26 yaşındayım ve bende yarım kalmışım. Ama artık bir şeylerin sürekli yarım kalmasından sıkıldım, bugün milat olsun.

MİLAT 9 KASIM 2012


....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

Yazmışım taslak olarak kalmış, hakikatende milat olarak kalmış çünkü o tarihten beri yazıpta yarıda bıraktığım hiçbir kitaba tek bir kelime dahi eklemedim:)

SUÇLUU!!!